ทำไมต้องเชียงใหม่? นั่นสิ ทำไมต้องเชียงใหม่?
สาวเหนือสวย วิถีชีวิตเรียบง่าย ภาษาถิ่นน่ารัก เมืองวัฒนธรรม สถานที่ท่องเที่ยวเจ๋ง ฯลฯ เหล่านี้อาจจะเป็นเหตุผล สำหรับผมมันก็มีส่วน(บ้าง)
แต่แหม จะจากขอนแก่นมาทั้งที มาอยู่ที่เชียงใหม่แบบไม่รู้จักใครเลยซักคน มันก็ต้องมีเหตุล่ะน่า ก็นะ…เรื่องของหัวใจล้วนๆเลย ฮ่าๆๆ (หัวเราะกลบเกลื่อนความเจ็บช้ำ)
สารภาพตามตรงว่าหนี หนีความเจ็บปวดรวดร้าวอันบาดลึก หนีสภาพแวดล้อมเดิมๆที่คุ้นเคยเมื่อรักยังหอมหวานปานนมตราหมีก่อนจะแปรเปลี่ยนกลายเป็นรักขมเหมือนอมบอระเพ็ด
ก็ในเมื่ออยู่ต่อมันทำใจโคตรจะลำบาก ฉะนั้นมันก็เลยต้องหนี แม้รู้อยู่เต็มอกว่าต่อให้หนีไปไกลซักแค่ไหน ถ้าหนีใจตัวเองกับเรื่องเดิมๆไม่ได้ ม้านนนจะไปมีประโยชน์อะไร
แต่อย่างน้อยๆ หลังจากดีดลูกคิดคำนวณดูแปดสิบตลบ มันก็ยังดีกว่าอยู่ที่เดิม เผื่อไปเจออะไรใหม่ๆ ในชีวิต ซึ่งมันก็คงจะเข้าท่า
เมื่อถึงเวลาตัดสินใจต้องไป ตามมารยาทคนไทยที่ดีอย่างผม? ไปมา ลาไหว้ การไปพบเจอเธอเพื่อร่ำลาเป็นครั้งสุดท้ายคือสิ่งที่ผมต้องทำ
โอกาสบอกลาถูกเธอปฏิเสธ พร้อมหายไปกับสายลม สิ่งที่ผมทำได้คือข้อความจากมือถือส่งไปบอกลา แต่ไม่ได้บอกว่าจะไปไหน
พอได้ฤกษ์จะออกเดินทาง ผมพยายามสลัดความทรงจำและสิ่งของทุกอย่างทิ้งไว้ที่เดิมหมด มีบางชิ้นที่เอาติดตัวไป แต่สุดท้ายก็ทิ้งไประหว่างทาง
เลขเข็มไมล์ก่อนออกเดินทาง
ความตั้งใจแรกคือจะนั่งรถทัวร์ไปแบบชาวบ้านธรรมดา แต่ไหนๆ ก็ไหนๆแล้ว กูขับมอ’ไซค์จากขอนแก่นไปเชียงใหม่ลองดูซักตั้งดีกว่า ถือซะว่าไปผจญภัย สไตล์ค่ำไหนนอนนั่น
ล้อหมุน (ศัพท์ไกด์ทัวร์) จากขอนแก่นตอน 11 โมงเช้า เพื่อทุกคนเข้าใจและจะได้เห็นภาพ เส้นทางจะเป็นดังนี้
ขอนแก่น – เพชรบูรณ์ – พิษณุโลก – อุตรดิตถ์ – อ.เด่นชัย(จ.แพร่) – ลำปาง – ลำพูน- เชียงใหม่ ซึ่งคาดไว้คร่าวๆ ขับรถ 2 วันครึ่ง กับระยะทาง 700 กว่ากิโล น่าจะพอเหมาะพอดี
เป้าหมายวันแรกคือนอนที่พิษณุโลก วันที่สองนอนที่ลำปาง และวันที่สามถึงเชียงใหม่ตอนบ่ายๆ
การเดินทางในวันแรกถือว่าสนุกเอาการ เพราะเส้นทางเต็มไปด้วยภูเขาหลายลูกสลับไปมา มีคดเคี้ยว ขึ้นลง หวาดเสียว และตื่นเต้น ซึ่งด้วยสภาพแบบนี้ สิ่งที่แลกกลับคืนมาคือ วิวสวยระหว่างทาง สวยแบบว่านางงามนพมาศระดับอำเภอยังต้องหลีกทางให้
เส้นทางสวยระดับสะกดหัวใจให้หยุดเต้นคือช่วง อ.น้ำหนาว-หล่มสัก และช่วง อ.หล่มสัก-วังทอง ที่ผ่านแถวๆ เขตอุทยานฯ ทุ่งแสลงหลวง
ในเมื่อวิวสวยปานนี้ ครั้นจะขับรถผ่านเลยไปเลยก็กระไรอยู่ ฉะนั้นผมก็เลยถือโอกาสจอดรถแวะเที่ยว ถ่ายรูป ถ่ายวิดิโอเล่นไประหว่างทาง
สถานที่แวะเที่ยวระหว่างทางก็ไล่ไปตั้งแต่ น้ำตกเหวทราย ซึ่งวางตัวก่อนถึงที่ทำการอุทยานฯน้ำหนาว น้ำตกแก่งซอง ในเขตอุทยานฯทุ่งแสลงหลวง จ.พิษณุโลก ที่มีสะพานไม้แขวนข้ามแม่น้ำเข็ก เดินชมทิวทัศน์เป็นแลนมาร์คสำคัญ แถมมีร้านอาหาร ร้านกาแฟและล่องแก่งบริการอีกด้วย
ส่วนที่เที่ยวสำคัญๆที่อยากไป อย่าง อุทยานฯแห่งชาติน้ำหนาว เขาค้อ ภูทับเบิก ภูหินร่องกล้า และ อุทยานฯทุ่งแสลงหลวง นั้น ก็เข้าขั้นน่าลิ้มลองเป็นอย่างยิ่ง
แต่ด้วยเพราะเงื่อนไขของเวลาอันจำกัด ที่มีกำหนดต้องไปรับของที่สถานีขนส่งอาเขตเชียงใหม่ให้ทันตามกำหนด ที่เที่ยวแจ่มๆ ที่ว่ามาก็เลยต้องอด เก็บเข้าใส่ลิ้นชักไว้ก่อน
ไว้มาต่อตอน 2 กับการผจญภัยในตัวเมืองพิษณุโลกครับ…