หัวค่ำผมตรงดิ่งเข้าในเมือง ซึ่งวันอาทิตย์แบบนี้ ที่ลำปางมีถนนคนเดินริมแม่น้ำวังใกล้สะพานรัษฎาภิเศก เดี๋ยวลองไปเดินเล่นดูซักหน่อย
แผนที่ในตัวเมืองลำปางไม่มี ผมใช้วิธีขับรถตามชาวบ้านเข้าไปเอา เลือกดูจากคันที่มีหนุ่มสาว ผมขับตามไปเรื่อยๆ และแล้วก็เจอถนนคนเดินจริงๆ (ฮ่าๆๆ ฟลุ๊คมากเลย มึงหาเจอได้ยังไง)
บรรยากาศถนนคนเดินลำปางแว่บแรก ผมได้กลิ่นความเป็นล้านนามาแตะจมูกเลย สังเกตได้จากเพลงที่เปิดในถนนคนเดิน เป็นเพลงสไตล์พื้นเมืองทางเหนือ มีเสียงซอเสียงขิมเป็นตัวเอกของโน้ตเพลงเดินท่วงทำนอง
หอศิลป์ลำปางก็เปิดให้เที่ยว
สินค้าที่นำมาจำหน่ายก็หลากหลาย ทั้งของพื้นเมือง เสื้อผ้าแฟชั่น ของแฮนด์เมค และของกินเยอะมาก เลือกไม่ถูกเลยว่าจะกินอะไร
ดูๆไปถนนคนเดินลำปางมันมีกลิ่นอายผสมกันระหว่างเชียงคานกับอัมพวา และทีสำคัญน่าเดินกว่าเชียงคานและอัมพวาด้วยซ้ำ
กินไปครึ่งจาน เพิ่งนึกออกว่าลืมถ่ายรูป
มื้อเย็นของผมที่นี้ฝากท้องไว้กับร้านข้าวราดแกงสไตล์เมืองเหนือรสชาติอร่อย มีบัวลอยไข่หวานกินตบท้าย ระหว่างนั่งเล่นสายตาอันซุกซนของผมก็มองไปเห็นป้ายโฆษณาของน้ำดื่ม เนสท์เล่ ข้อความ ดังนี้
“ขณะนั่งรอก็เสียน้ำแล้ว” ผมอ่านครั้งแรก ผมฮาขี้แตกเลย พยายามจะไม่คิดลึกแล้ว แต่มันก็อดขำไม่ได้ ข้อความโฆษณาอื่นมีตั้งเยอะแยะไม่เอา ดันมาเอาประโยคนี้ นึกแล้วก็ขำจริงๆ
พอหนังท้องตึง หนังตาหย่อน ผมเลยเดินเล่นไปจนถึงสะพานรัษฎาภิเศก สัญลักษณ์ของเมืองลำปางที่สร้างกันมาตั้งแต่ปี 2437ก่อนจะสร้างใหม่เป็นแบบคอนกรีตในปี 2460
พอถึงสะพานเลยถือโอกาสวางก้นนั่งชมวิว นั่งไปนั่งมาเสือกหลับเฉยซะงั้น รู้ตัวว่างีบไป 10 นาที เลยรีบลุกออกมาเดินตรงถนนคนเดินอีกครั้ง เดินไปเดินมาอยู่ดีๆก็คิดถึงเธอคนนั้นขึ้นมาในบัดดล
ก็แหม คนเคยรักกัน ผูกพันกัน จะให้ผมลืมไปภายในวันสองวัน มันก็ยากอยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นคนทำผมเจ็บก็ตาม
พอยิ่งเดินดูของ ก็ยิ่งคิดถึง เจอสิ่งของ เสื้อผ้าเหมือนที่เธอใช้ เจอสิ่งของที่ผมเคยซื้อให้ เจอของอะไรสวยๆดีๆก็อยากจะซื้อไปฝากเธอ อยากให้เธอมาเที่ยวด้วย
ภาพในวันวานเริ่มฉายเข้ามาในสมอง หนุ่มสาวสองคนจูงมือกันเดินเที่ยวช้อปปิ้งอย่างสนุกสนาน มีอาหารอร่อยๆก็พากันทานสองคนอย่างมีความสุข ใบหน้าทั้งสองฉาบไปด้วยรอยยิ้ม
ยิ่งคิดก็ยิ่งเศร้า อดีตอันแสนหวานของเรามันผ่านไปแล้ว ในเมื่อวันนี้เธออยู่กับเขา ทิ้งไว้แค่เราอันโดดเดี่ยว เปลี่ยวหัวใจ เรามันไม่มีสิทธิ์อะไร….
ห่าเอ้ย! กูไม่เดินแม่งแล้ว กลับไปนอนดีกว่า
และเมื่อสิ้นเสียงห่า ตอนที่ 5 ยังมีอะไรสนุกๆ มารอครับ