“ดาบหมาน” ตำรวจนักดนตรีการกุศล

C360_2013-12-15-18-48-39-176

เวลาเราเห็นใครก็ตามลุกขึ้นมาทำความดี เราก็จะอดยินดีไปกับเขาด้วยไม่ได้ แน่นอนล่ะคนทำดีเราต้องสนับสนุน สังคมมันถึงจะได้น่าอยู่

และยิ่งมันเกิดจากการทำดีของคนที่ประกอบอาชีพที่เรียกได้ว่า “คนของประชาชน” อย่างตำรวจ อันมีภาพลักษณ์เป็น “คนดี” (บางคนอาจจะมองมุมอื่นก็มี ไม่ได้ว่ากัน จริงๆ ทุกอาชีพมีดีมีเลวปนกันหมดแหละ) เราก็จะรู้สึกว่าเขาได้ทำหน้าที่อย่างเต็มกำลังความสามารถในการทำดี

C360_2013-12-15-18-49-10-633

พูดง่ายๆ ก็คือทำดีภาระหน้าที่ของตน เพียงแต่ในฐานะคนของประชาชนอย่าง “ตำรวจ” มันรู้สึกว่าดีกว่านั้น เพราะเขาทำเพื่อสังคม

ทำดีในหน้าที่ว่าดีแล้ว แต่บางคนทำเกินหน้าที่ แถมยังเป็นการทำดีที่น่ายกย่อง ส่วนจะเอาเยี่ยงย่างหรือไม่นั้น ก็ไปประยุกต์ใช้กันเอา

C360_2013-12-15-18-49-26-238

ดต.สิมานนท์ โพธิสุวรรณ หรือ “ลุงดาบหมาน”  นายตำรวจผู้มีจิตอันกุศล มาเล่นกีตาร์ร้องเพลงหาเงินช่วยเหลือเด็กยากจน ที่อยู่ในท้องถิ่นทุรกันดาร, คนชรา, คนพิการ, และคนป่วย โดยมีกล่องบริจาควางตั้งไว้ด้านหน้า

C360_2013-12-15-18-50-43-912

วันอาทิตย์มีนัดเจอแกที่ถนนคนเดินท่าแพ แถวๆ สถานีตำรวจ ส่วนวันอื่นๆ เท่าที่ทราบ ตอนค่ำแกจะไปเล่นแถวมาลิน พลาซ่า แต่ถ้าเล่นในผับหรือร้านเหล้าอันนี้ไม่น่าจะมี

เท่าที่สังเกตทุกครั้งที่ผมเจอ คนผ่านไปมาแถวนั้นถือว่าบริจาคเงินกันเยอะพอสมควรนะครับ ซึ่งคาดว่าเม็ดเงินดังกล่าวคงจะไปสร้างประโยชน์ช่วยเหลือชาวบ้านกันหลายที่ ตามเจตนารมณ์ที่ดาบหมานได้ตั้งเอาไว้กันแต่แรก

C360_2013-12-15-18-49-57-461

ถามผมว่าคิดยังไงกับเรื่องนี้ ก็ต้องบอกว่าดีซิ มันดีกว่าการนอนแคะสะดือดูทีวีอยู่บ้านเฉยๆ อ่อ อีกอย่างในมุมของการเป็นตำรวจจราจรของดาบหมาน แกก็ไม่ได้ขาดตกบกพร่องในหน้าที่นะครับ ไม่ใช่ว่าแกเล่นกีตาร์หาเงินการกุศลเพลินจนลืมหน้าที่ตัวเอง แบบนั้นมันก็ไม่ไหว เอาเป็นว่าแกทำดีอย่างไม่มีขาดตกบกพร่องในหน้าที่ทั้งสองด้าน

C360_2013-12-15-18-50-27-587

มองมุมกลับมายังตัวเอง แล้วเราสามารถทำอะไรได้บ้างในฐานะมนุษย์คนนึงที่ควรพึงกระทำแต่ความดี

หลังจากคิดคำนวณไตร่ตรอง เอาง่ายๆ ไม่ต้องซับซ้อน ชนิดต้องเป็นซุปเปอร์ฮีโร่ ผมว่าเราทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดตามบทบาททางสังคมที่ตัวเองได้รับ อย่างใครเป็นนักเรียน นักศึกษา ก็เรียนไป ทำตัวเป็นศิษย์ที่ดี เป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ ส่วนใครประกอบอาชีพอื่นๆ ก็ทำหน้าที่ตัวเองไปให้ดีที่สุด และอย่าลืมถ้ามีโอกาทำความดีช่วยเหลือคนอื่นได้ ก็ทำไปเถอะครับ  ไม่ต้องไปอายใคร ทำดีมันมีแต่คนสรรเสริญอยู่แล้ว

และเมื่อพวกเราทุกคนทำตามหน้าที่ของตนโดยไม่บกพร่อง มีการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน โลกเบี้ยวๆใบนี้คงจะน่าอยู่กันมากกว่าเดิมครับ