ตลาดสดแม่ริม

DSCF9358

ตลาดแต่ละที่ล้วนมีวิถีชีวิตที่แตกต่างกันไป ตามลักษณะความเป็นอยู่และพื้นเพของคนในสังคมประมาณว่าถ้าอยากรู้ว่าชีวิตชาวบ้านแถวนั้นเป็นยังไง ให้ไปเดินตลาดแล้วจะรู้

ชีพจรลงเท้าครั้งที่ 10 เห็นจะได้ กลับการพาตัวเองมายัง อ.แม่ริม อีกครั้ง โดยที่ตั้งของตลาดสดแม่ริม ห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่ราวๆ 10 กว่ากิโลเมตรซึ่งวางตัวอยู่ตรงข้ามกับที่ว่าการอำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่

ไปถึงตลาดกัน ถ้าไม่สังเกตดีๆ จะไม่รู้ว่าเป็นตลาด เพราะบริเวณทางเข้าตรงที่ติดกับฝั่งถนนใหญ่นั้น เป็นทางเดินเล็กๆ ไม่ได้มีป้ายปักอย่างใหญ่โตอะไร แต่ที่เราจะรู้ว่ามันเป็นตลาด ก็เพราะตรงนั้นมีรถราค่อนข้างพลุกพล่าน อีกทั้งจุดดังกล่าวเป็นคิวรถสองแถว

DSCF9364

DSCF9363

เดินเข้าไปข้างในตลาดจากตรงถนนใหญ่ ตามรายทางที่เจอจะเป็นแผงขายอาหารการกิน ทั้งอาหารคาวหวาน อาหารไทย และอาหารพื้นบ้าน จากนั้นพอลึกกันเข้าไปซักหน่อย ตรงใจกลางตลาด จะเป็นแผงผักสด และของสดอย่างเนื้อสัตว์ หมู ไก่ กุ้ง หอย ปู  และถัดไปก็จะเป็นร้านค้าที่ขายเสื้อผ้าอาภรณ์บริเวณโซนด้านหลังของตลาด

DSCF9361

DSCF9358

DSCF9360

จากนั้นที่ติดอยู่กับตลาดใกล้ๆ กันจะเป็นตึกแถวสองชั้นเก่าๆ แบบสมัยก่อน ที่ชั้นล่างเป็นปูน ชั้นบนเป็นไม้ ให้อารมณ์ย้อนหลังไปเมื่อซัก 40 ปีที่แล้วเห็นจะได้ ตรงนี้จะเป็นร้านค้าทั่วไปที่เปิดขายของ

DSCF9356

สำหรับในส่วนบรรยากาศ ผมมาตลาดกันในตอนเย็นๆ ผู้คนก็ถือว่าคึกคักครับ ส่วนใหญ่ที่มาเดินจับจ่ายใช้สอยกัน มักจะมาซื้อของสดอย่างเนื้อสัตว์ และผักไปประกอบอาหารเองที่บ้าน อย่างผักที่เห็นน่าจะเป็นผักที่ชาวบ้านใน อ.แม่ริม ปลูกกันเอง หรือไม่ก็ไปรับมาจากเกษตรกรตามหมู่บ้านต่างๆ มาขาย  ส่วนอาหารที่ปรุงเสร็จแล้วแบบสำเร็จรูปก็มีมาซื้อกันบ้าง แต่ก็มีน้อยตามจำนวนแผงที่มาตั้งขาย

DSCF9362

เรื่องความสะอาด และถูกสุขลักษณะ ตลาดแห่งนี้แม้ว่าจะเป็นตลาดที่เก่าพอสมควร แต่เรื่องการจัดการเรื่องกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ จัดว่าทำได้เยี่ยม เรียกได้ว่าคนมาเดินซื้อของแล้วไม่หงุดหงิดในอารมณ์

สรุปแล้ว ใครจะมาจ่ายกาดที่นี้ คงต้องเน้นหนักไปในทางของสดกัน ประเภทซื้อหาแล้วไปทำกินเองที่บ้านแต่ถ้าใครจะมองหาอาหารสำเร็จรูป บางทีอาจต้องอาจต้องทำใจหน่อยเพราะมีน้อย

สำหรับผม ซื้อของสดกลับไปทำกินเองที่บ้าน สนุกและได้อารมณ์กว่าซื้อแบบสำเร็จรูปมารับประทานเอานะแม้บางทีฝีมือการทำอาหารเราอาจจะไม่เยี่ยมเท่ากับแม่ค้าก็ตามทีเถอะ

อารมณ์คงประมาณรสชาติไม่ถึง 100 แต่ที่ไม่น้อยคือความภูมิใจ