ถือว่าเป็นโบนัสหย่อมๆ เมื่อมาเที่ยวหอศิลป์ มช. แล้วได้ชมนิทรรศการสองอย่างในที่เดียวกัน
ปกติมาทุกเดือนจะเห็นแบบจัดกันงานเดียวตามสภาพผลงานของศิลปิน ซึ่งไอ้คำว่าตามสภาพนั้น ก็หมายถึงมีเท่าไหร่ก็เอามาโชว์กันเท่านั้น ถ้ามีกันน้อย พื้นที่จัดแสดงที่เหลือก็ปิดไป จะเปิดไฟ เปิดพัดลม แต่ตรงมีผลงาน
ทว่าครั้งนี้มาแปลก เมื่อมีสองนิทรรศการด้วยกัน โดยส่วนด้านหน้าสุดเป็นนิทรรศการ “ร่อง รอย ชีวิต” ส่วนเขยิบเข้าไปด้านในเป็น นิทรรศการผลงานศิลปกรรม “2603 – 5303 ขาว เทา ดำ ปาร์ตี้ศิลปะ”
นิทรรศการผลงานศิลปกรรม “2603 – 5303 ขาว เทา ดำ ปาร์ตี้ศิลปะ” เกิดขึ้นโดยการรวมกลุ่มศิษย์เก่า คณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ที่นำผลงานมาจัดแสดง ซึ่งนิทรรศการนั้นจะจัดแสดงระหว่าง วันอังคารที่ 3 – วันอาทิตย์ 15 มิถุนายน 2557 นับนิ้วถึงวันที่ไปดู ก็เพิ่งผ่านมาได้ไม่กี่วัน
ผลงานส่วนใหญ่ที่จัดแสดงเท่าที่สังเกตดูเป็นงานจิตรกรรมครับ ที่เน้นสีขาว ดำ เทา เป็นหลัก สื่อไปในทางอารมณ์ด้านลบ เกี่ยวกับสังคม วิถีชีวิต ของมนุษย์ ซึ่งก็มีหลายชิ้นที่โดนใจผม แต่กรณีถ้าจะวิจารณ์ขบคิดถึงที่มาที่ไปในทางวิชาการเลย อันนี้ก็ต้องเป็นบุคคลเฉพาะด้านแหละครับ ถึงจะบอกกันอย่างถึงกึ๋นได้
จริงๆ แล้วมีบางคนเคยถกเถียงว่า ศิลปะไม่มีถูกมีผิด มีแต่ใช่กับไม่ใช่ เรื่องนี้ผมเห็นด้วยแค่ครึ่งเดียว แต่อีกครึ่งไม่เห็นด้วย
เหตุเพราะเรื่องเหล่านี้ มันก็ต้องมีหลักบางอย่างเอาไว้วิจารณ์ร่วม เพื่อมองหาข้อดีข้อด้อยในเรื่องนั้นๆ ไม่ใช่สักแต่อ้างว่ามันเป็นศิลปะ มันเป็นความชอบส่วนบุคคล พูดแบบนี้ มันเหมือนคนเอาตัวรอดจากความผิด เวลาตัวเองวิจารณ์คนอื่นๆ แล้วก็อ้างว่ามันเป็นความเห็นส่วนตัว
ผมเข้าใจดีอยู่ว่าการเสพงานศิลปะ รวมทั้งพวกหนังสือ เพลง ภาพยนตร์ การแต่งตัว เข้าใจว่าแต่ละคนมีความชอบไม่เหมือนกัน และมีพื้นฐานความคิดไม่เหมือนกัน แต่การมีหลักวิจารณ์ รวมทั้งการวิจารณ์อย่างมีหลักการ มันจะช่วยให้อะไรต่างๆ พัฒนาไปในสิ่งที่ดีขึ้นกว่าเดิม อีกอย่างประเทศที่พัฒนาแล้ว งานวิจารณ์ที่ดีก็เป็นตัวบ่งชี้ถึงคุณภาพของประชากรด้วย
อ่อๆ อีกอย่าง อย่าได้เอาเรื่องของงานที่ดีกับงานที่เป็นความชอบส่วนบุคคล มาเหมาว่ามันเป็นเหมือนกัน เพราะมันคนละส่วน เช่น ผมอาจจะบอกว่าภาพวาดนี้สวย ดี ผมชอบ แต่ถ้านักวิจารณ์เฉพาะด้านมาบอกว่ามันไม่ดี ยังขาดรายละเอียดหลายอย่าง การลงสีเส้น ยังไม่เร้าอารมณ์พอ อันนี้ก็ต้องยอมรับ
เพราะงานที่ชอบ กับงานที่ถูกหลักวิจารณ์ มันคนละอย่างกัน แต่ถ้ามันจะดี ก็อยากให้ทั้งสองอย่างนี้มันลงตัว