น้ำตกห้วยแก้ว

นี่คือน้ำตกที่ใกล้ตัวเมืองกันที่สุดแล้ว

บางคนบอกอยู่ใกล้ๆ ก็แทบจะยังไม่เคยมากันด้วยซ้ำ ถ้าตอบกันมาแบบนี้ ผมขอแนะนำให้ย้ายบ้านหนีไปอยู่ที่อื่นกันเถอะ

ก็แหม ดูซิครับ ขนาดน้ำตกอยู่ใกล้ๆ ก็ไม่มีกระจิตกระใจ จะแวะไปพักผ่อนเที่ยวชมกันบ้างซักนิด นี่คงจะรอให้มันน้ำป่าไหลทะลักท่วมบ้านกันก่อนซินะ ถึงจะออกมาทำความรู้จักกันมัน

ติดเรียน ติดงาน ติดแฟน สารพัดเหตุผลแห่งการอ้างในการบิดตัวขี้เกียจไม่อย่ามา อันนี้ก็แล้วแต่ ไม่ว่ากัน แต่อย่าลืมว่ามนุษย์เราทุกคนนั้นมีเวลาเท่ากัน 24 ชั่วโมง

ร่ำรวยเงินตรา แต่ยากจนเวลา ชอบแบบไหนก็เลือกเอากันครับ

ณ บ่ายแก่ๆ ของวัน ผมมาน้ำตกห้วยแห้วกันอีกครั้ง ในฐานะที่มันอยู่ใกล้ตัวเมืองที่สุด สำหรับท่านที่เป็นคนต่างถิ่นเพิ่งมาเหยียบเชียงใหม่ น้ำตกห้วยแก้วจะอยู่ตรงถนนริมเชิงดอยสุเทพ คาดว่าคงหากันไม่ยากนะจ๊ะ

ระหว่างทางก่อนถึงตัวน้ำตก หากใครมีจิตอันกุศล จะแวะกราบไหว้อนุสาวรีย์ครูบาศรีวิชัยก่อนก็ย่อมได้ แต่มีข้อแม้ว่าคุณจะปวดตับกับการเลือกซื้อดอกไม้เพื่อไหว้พระ เพราะแม่ค้าร้านดอกไม้ที่ตั้งเรียงรายแถวนั้น จะร้องตะโกนกันเย้วๆ ชวนท่านให้แวะไปซื้อดอกไม้ให้ฉันหน่อย ซึ่งมีร้านสองร้านจะไม่ว่า แต่ห่าลาก นี้มีเป็นสิบๆ ร้าน แล้วตูจะซื้อร้านไหนกันดีล่ะ ซื้อร้านนี้ ร้านโน้นเดี๋ยวแม่งก็งอน ซื้อร้านโน้น เดี๋ยวอีร้านนี้ก็จะหาว่าข้ามหน้าข้ามตา

ฉะนั้น เพียงความสบายใจ (เกิดมาเป็นคนใจบุญนิมันก็ลำบากนะ) ทางที่ดีรีบๆซื้อไปเลยครับ จะร้านไหนมันก็ดอกไม้เหมือนกัน เพราะสิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือ ไหว้พระอย่างไรให้ได้ผลบุญกุศล เป็นสิริมงคลกับตัวเองมากกว่า

วกกลับมาที่เรื่องน้ำตก ทางเข้าด้านหน้าน้ำตกมีลานจอดรถ สำหรับรถยนต์ก็ง่ายกันหน่อย ส่วนมอเตอร์ไซค์ออกแนวทุเรศ เนื่องด้วยมันใกล้กันกับที่ทิ้งขยะเกินไป (จริงๆ มันก็ไม่ใช่ที่ทิ้งขยะ แต่คนต่างหากที่นิสัยเสียมักง่ายพากันเอาไปทิ้งตรงนั้น จนส่งกลิ่นเหม็นคละคลุ้ง)

เดินเข้าไปข้างในอีกนิดมีร้านขายของชำพวกเครื่องดื่ม ขนมขบเคี้ยว ถัดไปท้ายสุดของร้านมีกองมอเตอร์ไซค์หลากหลายคัน สอบถามคุณลุงเจ้าของร้านขายของ แกบอกเป็นของกลุ่มอนุรักษ์รถเอามาฝากไว้ เพราะไม่มีที่จะเก็บ  บางคันจอดข้างล่างก็ติดป้ายพร้อมขาย

ฝ่าวงล้อมที่ขายของกินมาก็จะเจอน้ำตกห้วยแก้วกัน สภาพน้ำตกในช่วงปลายฝนต้นหนาว ถือว่าชุ่มช่ำกันพอสมควร ยิ่งมองเห็นละอองน้ำสาดกระเซ็นตกกระทบกับโขดหิน มีเสียงน้ำดังซ่าๆ ถือเป็นจังหวะเสียงธรรมชาติที่นานๆ ฟังทีก็รู้สึกดีกันไปเลยล่ะ

หลักๆ แถวนั้นที่เห็นไปเที่ยวกันก็จะมีเด็กวัยรุ่นหนุ่มสาว นักท่องเที่ยวต่างชาติพากันไปปูเสื่อนั่งเล่น หาอะไรมากิน บ้างก็เดินลัดเลาะชมความงามน้ำตก บ้างก็เล่นน้ำให้เย็นชื่นใจ

นอกจากสถานที่เล่นน้ำตก นั่งเล่นแถวนั้น ก็จะมีเส้นทางศึกษาธรรมชาติจากตรงน้ำตก เดินทะลุไปยังวังบัวบานราวๆ 600 เมตร ชนิดเดินเล่นเหงื่อซึมนิดๆ พอได้ออกกำลังกาย ใครสนใจก็เดินป่ากันไปตามสะดวก

สุดท้ายอยากจะฝาก ขยะทั้งขวดน้ำ ถุงพลาสติก กระป๋องน้ำอัดลม ขอเถอะครับ อย่าทิ้งเกลื่อนกลาดกันตามนิสัยมักง่ายเลย ป้ายบอกห้ามเอาของอะไรมาทิ้ง ก็ตั้งให้เห็นทนโท่กันอยู่แล้ว หรือถ้าไม่เห็นป้าย ก็น่าจะมีจิตสำนึกอยู่แล้วล่ะว่า การเป็นนักท่องเที่ยวที่ดีควรทำตัวเล่นไร

ถ้ายังไม่รู้ กรุณาเอาถุงพลาสติกยัดใส่ปากตัวเอง แล้วกระโดดน้ำตก ให้หัวฟาดพื้น ทั้งนี้ก็เพียงจะได้ไม่เป็นภาระของลูกหลานในอนาคตครับ