ชีวิตใครมีแต่ภัยร้าย ไม่หายไปจากตัว ทั้งเรื่องงาน การเรียน สุขภาพ การเงิน ความรัก อย่าให้ภัยดังกล่าวดับหายมลายสิ้นไป เขาบอกว่าให้มาทำบุญไหว้พระที่วัดดับภัยกันครับ
วัดดับภัย ตั้งอยู่ในเขตคูเมือง บนถนนสีหราช ตำบลศรีภูมิ อำเภอเมืองเชียงใหม่ กันครับ โดยวัดแห่งนี้เดิมชื่อ “วัดอภัย” หรือ “วัดตุงกระด้าง” มีตำนานเล่าว่าเมื่อพญาอภัยล้มป่วยทำการรักษาอย่างไรก็ไม่ทุเลา จึงตั้งจิตอธิษฐานต่อหน้าหลวงพ่อดับภัย ปรากฏว่าอาการเจ็บป่วยก็หายไปโดยพลัน พญาอภัยจึงให้บริวารลูกหลานตั้งบ้านเรือนบริเวณวัด และทำการบูรณะปฏิสังขรณ์ ก่อนจึงเรียกชื่อใหม่ว่า “วัดดับภัย”
วัดแห่งนี้ มีสถาปัตยกรรมแบบพื้นเมืองล้านนาบรรจุอยู่ครับ โดยภายในวัดแห่งนี้มีบ่อน้ำอยู่หน้าวิหาร ซึ่งเชื่อว่าเป็นบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ โดยในสมัยพระเจ้าอินทวโรรสเจ้าหลวงเชียงใหม่องค์ที่ 8 เสด็จกลับจากกรุงเทพ ฯ จะต้องแวะมาวัดดับภัย เพื่อนำน้ำในบ่อนี้ไปสรงน้ำพระพุทธมนต์ ก่อนแวะไปวัดเชียงยืนเพื่อสืบดวงชะตา
และสิ่งที่น่าสนใจในวัดแห่งนี้ คือหลวงพ่อดับภัย พระพุทธรูปศิลปะล้านนาเชียงแสนยุคแรก หรือเรียกกันเป็นพระสิงห์ 1 ปางมารวิชัย ทองสัมฤทธิ์ สร้างประมาณ ปี พ.ศ. 1600-1800 ซึ่งจากประวัติคร่าวๆ ก็มีดังต่อไปนี้
ในครั้งมีบุคคลผู้หนึ่งมียศและตำแหน่งกรมการเมืองเชียงแสน อันเป็นยศและตำแหน่งในราชการสมัยนั้นซึ่งมีนามว่า ” พญาดับภัย ” พญาดับภัยผู้นี้เป็นผู้ที่เลื่อมใสในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างยิ่ง ถึงกับมีพระพุทธรูปอันศักดิ์สิทธิ์ใหญ่มากไว้สักการะบูชาประจำครอบครัวองค์หนึ่ง (ปัจจุบันนี้ประดิษฐาน ณ วัดดับภัย)
ครั้นในเวลาต่อมา พญาดับภัยได้รับคำสั่งให้ย้ายไปอยู่ ณ นครเวียงพิงค์ เมื่ออยู่มาไม่นานเท่าไหร่ ก็ถูกย้ายให้ไปทำราชการ ณ เมืองไชยปราการ (อำเภอฝาง) ในระหว่าง ทำราชการอยู่โดยมีตำแหน่งเป็นกรมการ ได้เกิดล้มป่วยลง ทำให้ภรรยาตลอดถึงญาติบริวารห่วงใยเป็นอันมาก ถึงกับประกาศให้แพทย์ที่มีความสามารถในการรักษา ถ้าหายขึ้นมาก็จะทำการแบ่งทรัพย์สิน อันมีค่ามหาศาลเป็นกำนันสินน้ำใจตอบแทน จนในที่สุดอาการโรคของพญาดับภัยก็ไม่ทุเลาเบาบางลงเลย จึงทำให้ญาติกระวนกระวายใจเป็นที่สุด
ด้วยอิทธิฤทธิ์ปาฏิหารย์ของหลวงพ่อดับภัยอันศักดิ์สิทธิื์ ซึ่งประดิษฐานอยู่ในห้องของพญาดับภัย ได้ดลบันดาลให้พญาดับภัยนึกขึ้นมาได้ เมื่อนึกขึ้นมาได้อย่างนี้จึงเรียกให้คนในบ้านไปเก็บหาดอกไม้ธูปเทียนมาชุดหนึ่ง แล้วก็จุดบูชาตั้งจิตอธิษฐานต่อหน้าของหลวงพ่อดับภัยนานพอสมควร ด้วยแรงสัจจะอธิษฐาน อาการโรคดังกล่าวก็พลันหายวันหายคืน โดยมิต้องกินยาแต่อย่างใด ต่อมาพญาดับภัยได้มาตั้งบ้านเรือนเป็นหลักเป็นฐานไม่ห่างจากวัดดับภัยเท่าไหร่นัก จึงใช้เวลาเดินตรวจตราวัดวาอารามต่างๆ ที่ตั้งอยู่ใกล้เคียงเพื่อจะได้นำหลวงพ่อดับภัยไปประดิษฐานไว้ให้เป็นหลักฐาน เพื่อเปิดโอกาสให้ศรัทธาประชาชนทั่วๆไปได้สักการะบูชา
ต่อมาได้ตัดสินใจเห็นว่า วัดตุงกระด้าง (ตุงที่ทำจากไม้แผ่นแกะสลักฉลุเป็นตุงใช้แขวนบุชาพระ) เป็นวัดที่เจ้าขุนมูลนายมาทำบุญอยุ่มิได้ขาด จึงทำการบูรณะซ่อมแซม เมื่อแล้วเสร็จจึงนำหลวงพ่อดับภัยมาประดิษฐานในพระวิหาร ท่านพญาได้ทำบุญอยู่มิขาดจนสิ้นชีพตักษัย เมื่อรวมอายุตั้งแต่ท่านพญาบุรณะวัดดับภัย จนกระทั่งปัจจุบันนี้ ได้ประมาณ 308 ปี (พ.ศ.2556)
ณ ปัจจุบัน ประชาชนทั้งหลายต่างเคารพบูชาในหลวงพ่อดับภัย โดยยึดถือเอาความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อดับภัยจากตำนานดังกล่าว ที่ช่วยให้แคล้วคลาดจากโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ ซึ่งหากใครมีเวลาว่าง ก็ลองเข้าวัดไปกราบไหว้ดูซักครั้ง เพื่อเป็นสิริมงคลกับชีวิตตัวเอง