ไม่เคยนึกมาก่อนในหัวหรอกครับว่า การมาตะลุยเที่ยวดอยอินทนนท์ ตัวเองจะได้มีโอกาสแวะมาเที่ยววัดด้วย
เหตุผลก็ไม่มีอะไรมากครับ เนื่องจากระหว่างเส้นทางขึ้นสู่ยอดดอยด้วยสองล้อคู่ใจผม สถานที่ท่องเที่ยวส่วนใหญ่มันออกแนวธรรมชาติทั้งสิ้น หลักๆ ก็น้ำตกเลยล่ะ ส่วนอื่นๆ ก็เน้นเส้นทางศึกษาธรรมชาติ สถานีเกษตร อะไรก็ว่ากันไปตามเรื่องตามราว
อย่างที่จั่วหัวไปนั่นแหละว่าไม่ได้คิดไว้ ซึ่งไอ้ที่ไม่ได้คิดไว้ พอได้มาออกเดินทางจริง เจอสถานที่อื่นๆ ที่อยู่นอกแผน บางทีก็มีอยากแวะไปลองดูบ้าง และทุกครั้งที่คิด ผมมักจะใจอ่อนอยู่เสมอ
มีประโยคนึงที่ผมชอบเอามาใช้ก็คือ “ถ้าไม่ไปวันนี้ บางทีอาจจะไม่ได้มาอีก หรือนี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิต”
ก็นั่นแหละครับ พอคิดได้แบบนั้น ผมก็แวะมันเลย ฮ่าๆๆ
หลังเสร็จสิ้นภารกิจไปเก็บภาพที่น้ำตกแม่กลางมา ท่ามกลางชาวบ้าน ที่พากันแห่ไปเล่นน้ำดับร้อน ก่อนมุ่งหน้าไปยังเป้าหมายอื่นๆ ที่ไปยังสู่ยอดดอย ไอ้ผมก็มาใจอ่อนแวะวัดน้ำตกแม่กลาง เพราะด้วยความสวยงามอันโดดเด่นในด้านสถาปัตยกรรมในวัดแห่งนี้
จอดมอเตอร์ไซค์หลบแดดร้อนในระดับนรกขุมที่ 18 ก็ได้เวลาเดินชมวัดพอหอมปากหอมคอ ให้สมกับที่แวะกันซักเล็กน้อย
ด้านหน้าวัด ปากทางเข้า เด่นสง่ามาแต่ไกลเป็นองค์พระเจดีย์สีทองอร่ามที่ถูกแสงแดดลงมากระทบในช่วงบ่ายให้ขับสีเด่นออกมายิ่งขึ้น ใกล้ๆ กันกับพระเจดีย์นั้น มีรูปปั้นพระโพธิสัตว์กวนอิม ที่มีเด็กชายและเด็กหญิงหรือพุทธสาวกเบื้องซ้ายเบื้องขวาอยู่เคียงข้าง อันถูกเรียกว่า พระสุธนกุมาร (กิมท้ง) คือเด็กชายผู้ที่ทุบศีรษะเจ้าหญิงเมี่ยวซ่านจนดวงปราณละสังหารได้นั้นเอง และ ธิดาพญามังกร (เง็กนึ้ง) คือสาวใช้ผู้ปวารณาเป็นข้ารับใช้พระองค์ขณะเป็นภิกษุณี
ถัดจากนี้ลึกเข้าไปข้างในของตัววัด (ลึกสุดๆ) จะเป็นที่วางตัวของวิหาร และพระอุโบสถ ซึ่งจากการสันนิษฐานก็คงมีลักษณะไม่ต่างจากสถาปัตยกรรมในแบบล้านนาทั่วไปๆ ที่เราสามารถพบเห็นกันได้หลายๆ วัดในจังหวัดเชียงใหม่
มีข้อมูลเพิ่มเติมที่ผมค้นหาพบเกี่ยวกับวัดแห่งนี้ คือวัดน้ำตกแม่กลาง จะมีเหรียญพระเจ้าผาดำ วัดน้ำตกแม่กลาง พ.ศ.2516 ที่เห็นหลายเว็บไซต์เอามาให้เชียนพระได้เช่า แต่ในส่วนที่วัดจริงๆ นั้น อันนี้ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามีให้ได้บูชากันรึเปล่า
เอาเป็นว่าใครคิดจะขึ้นดอยอินทนนท์ไปเที่ยว หากมีเวลาว่างซักหน่อย ก็ลองแวะไปไหว้พระที่วัดน้ำตกแม่กลางกันดูครับ พร้อมกับชมความงามขององค์เจดีย์ บางทีการมาเที่ยวธรรมชาติบนดอยแบบนี้ มีอารมณ์เที่ยวในเชิงสายธรรมะมาคั่น มันก็ทำให้รู้สึกดีไปอีกแบบ
คือไม่เลี่ยนกันจนเกินไป ที่ต้องเจอแต่อะไรที่ซ้ำซาก