กาดหลวง ถ้ามาตอนกลางวัน ก็เน้นซื้อของฝาก เสื้อผ้า ของกินอะไรไปเรื่อยเปื่อย แต่ถ้าเป็นเวอร์ชั่นกลางคืนล่ะ กาดแห่งนี้มีอะไร
ของกินครับ ของกินล้วนๆ รองลงมาเป็นเสื้อผ้า
นับนิ้วมือที่เล็บสั้นเสมอทุกครั้งเพราะชอบตัด ในบริเวณแถวคูเมืองเชียงใหม่ตอนค่ำจะมีกาด 3 แห่งด้วยกัน ที่ของกินเยอะ คือ กาดประตูเชียงใหม่ กาดประตูช้างเผือก และกาดหลวงที่ผมกำลังจะพาไปสำรวจ
กาดหลวงตอนกลางคืนกับตอนกลางวันแทบไม่ต่างกันมากเท่าไหร่ครับ ถ้าเป็นกลางวันด้านในก็เปิดกันครบทุกชั้น ขายของฝาก เสื้อผ้า ของใช้อุปโภค บริโภคหลายอย่าง รวมทั้งบริเวณรอบๆ นอกก็มีเช่นเดียวกัน
กลับกันเปลี่ยนเป็นกลางคืน พระจันทร์ตอกบัตรเข้างาน พระอาทิตย์ได้เวลาพักผ่อน ข้างในกาดปิดหมด ส่วนรอบนอกร้านกลางวันจะทำการปิด ส่วนร้านกลางคืนจะเปิดทำการแทน และตรงส่วนของถนนช้างม่อยแถวกาดหลวง และถนนวิชยานนท์ ก็จะมีร้านขายของกิน เสื้อผ้าวางตัวเรียงรายกันไปเป็นแถบ
ส่วนแรกของถนนช้างม่อย เน้นขายเสื้อผ้ากันล้วนๆ ตามริมฟุตบาท ถ้าเป็นช่วงนี้เสื้อกันหนาวก็เยอะกันหน่อยครับ ราคาเสื้อผ้าแถวนี้เน้นราคาถูกเป็นหลัก
มาทางฝั่งของถนนวิชยานนท์กันบ้าง ตรงนี้ของกินล้วนๆ กันเลยทีเดียว ส่วนใหญ่เน้นหนักไปทางอาหารพื้นเมืองซื้อกลับไปกินบ้านกัน ใครเลิกงานแล้วผ่านทางนี้ตอนค่ำ ถือว่าเหมาะกันเลยทีเดียวเชียว ส่วนอีกฝากฝั่งตรงถนนไปรษณีย์ก็เช่นเคย ดอกไม้สด กับผลไม้สดมีวางขายตามริมฟุตบาทไปเรื่อย
เท่าที่สังเกตกันนะครับ ชาวบ้านที่มากาดหลวงตอนค่ำคืน ส่วนช่วงใหญ่ก็จะมาหาซื้อของกินกันเป็นหลักนะ ไอ้เรื่องเสื้อผ้าอะไรนั้นไม่ค่อยเท่าไหร่ เพราะหลายร้านแลดูเงียบเหงากันเหลือเกิน แต่ที่ยังมีไม่ขาดสายกันทุกวันเสมอในยามค่ำคืนของที่นี้ น่าจะเป็นนักท่องเที่ยวต่างชาติกัน
ฝรั่ง ญี่ปุ่น เกาหลี จีน แลดูสนุกสนานเหลือเกินกับการมาตระเวนเดินเล่นกาดหลวง แล้วเห็นวิถีชีวิตผู้คนหลากหลายแบบ ทั้งพ่อค้าแม่ค้า และชาวบ้านคนอื่นๆ ทั้งยังสนุกไปกับการรับประทานอาหารพื้นเมืองแถวนี้กันอย่างเอ็นจอยรูปาก
อืม โอ้ว ฮ่าๆๆ เป็นคำอุทานหลุดจากปากพวกเขา หลังสวาปามอาหารที่นี้เข้าไป ในใจคงนึกว่ารสชาติมันแปลกประหลาดไม่คุ้นลิ้นดี แต่ในความไม่คุ้นลิ้น นั้นแหละเป็นความสนุกของชีวิตที่ได้เรียนรู้ ได้ลองอะไรแปลกใหม่
เปรียบเปรยไปแล้ว มันคงไม่ต่างอะไรกันกับผงชูรสที่เหยาะใส่หม้อแกงเวลาปรุงอาหาร เพื่อเพิ่มรสชาติในการรับประทานให้มันแซบอีหลี และมีสีสันขึ้นครับ คุณผู้อ่านที่รัก