หลังจากดีดลูกคิดคำนวณกันอยู่หลายทีว่าจะเอายังไงดีกับงาน Thailand International Balloon Festival 2014 สุดท้ายผมเลยเลือกที่จะมา โดยกากบาทหาเวลาว่างให้ตัวเองในช่วงค่ำของวัน 7 ธันวาคม
ตามกำหนดการของงาน Thailand International Balloon Festival 2014 เขาจัดกันโดยมีโปรแกรมสองวัน คือวันที่ 6 – 7 ธันวาคม 2557 สถานที่จัดงานเป็นสนามกอล์ฟยิมคาน่า เชียงใหม่
เอ่ยถึงที่มาที่ไปกันซักเล็กน้อยก่อนเข้าไปชมงานด้านใน “เทศกาลบอลลูนนานาชาติ ประเทศไทย ครั้งที่ 8” หรือ Thailand International Balloon Festival 2014 ถูกจัดขึ้นโดยบริษัทเอกชน (บริษัท เอิร์ท วินด์ แอนด์ ไฟร์ จำกัด) ร่วมกับสำนักงานส่งเสริมการจัดการประชุมและนิทรรศการ (องค์การมหาชน) หรือ TCEBเชิญนักขับบอลลูนจาก 20 ประเทศโซนทวีปยุโรป ได้แก่ เช็กโกสโลวาเกีย ฮอลแลนด์ อังกฤษ เยอรมนี ฯลฯ มาสร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับชาวเชียงใหม่และนักท่องเที่ยวได้สัมผัสกัน
งานนี้ก่อนเข้าไปสัมผัสบอลลูนนานาชาติหลากชนิด ก็ต้องมีควักตังค์จ่ายค่าบัตรเข้าชมกันก่อน โดยบัตรราคาผู้ใหญ่อยู่ที่ 200 บาท เด็กอายุไม่เกิน 7-12 ปี 50 บาท ส่วนเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 7 ปี เข้างานฟรีกันได้เลย
จ่ายค่าบัตรเสร็จ ฉีกตั๋ว เดินเข้ามาในงานพร้อมกับอ่านโปรแกรมคร่าวๆ ที่เขาแจกตรงประตูทางเข้าในโปรแกรมที่ว่ามานั้นไฮไลต์ของเทศกาลจะมีสองช่วงด้วยกัน คือตอนเช้ากับตอนเย็น โดยตอนเช้านั้นจะมีการปล่อยบอลลูนหมู่ขึ้นบิน กับการแสดงบอลลูนเล็ก ส่วนตอนเย็นจะเป็นการแสดงบอลลูนแสงสีประกอบดนตรี และมีการแสดงดนตรีจากหลากหลายศิลปินให้ได้เสพกันแบบเพลิดเพลิน
สำหรับผมมาตอนเย็นแถมเป็นวันสุดท้าย แน่นอนว่าต้องโฟกัสกันไปยังการแสดงบอลลูนแสงสีประกอบดนตรีเป็นอันดับแรก ส่วนคอนเสิร์ตและกิจกรรมอื่นๆ ค่อยมาว่ากันทีหลัง
จากทางปากประตูทางเข้ามาส่วนแรกที่จะเจอคือบูธต่างๆ ที่จัดวางไว้ ผมเห็นน่าสนใจบูธนึงมีตุ๊กตาของฝรั่งแบบต่างๆ ไม่แน่ใจว่าเอามาขายหรือเอามาโชว์ แต่คิดว่าน่าจะเอามาขายนั่นแหละส่วนบูธอื่นๆ ที่เหลือก็เดินผ่านตัวปลิวมาไม่มีอะไร
ยังไม่ถึงภายในงานอย่างชัดเจน ความสวยงามในยามค่ำคืนก็ยื่นมือมาทักทายก่อนใคร ต้นจามจุรียักษ์ที่อยู่ในสนามกอล์ฟยิมคาน่าคืนนี้ดูมีเสน่ห์เหลือร้าย เนื่องด้วยถูกจัดตกแต่งด้วยแสงสี มีบอลลูนจำลองขนาดเล็ก ห้อยไว้ประดับไม่ต่างจากโคมไฟ ซึ่งถ้าไม่นับบอลลูนภายในงานที่กำลังจะไปเจอ ผมว่าต้นจามจุรียักษ์นี่แหละ ที่สวยกว่าใครเพื่อน
พอได้เห็นดังนั้นเลยไม่พลาดโอกาสที่จะลั่นชัตเตอร์เก็บภาพมาฝากกันแต่ในระหว่างที่กำลังควักกล้องออกมาบันทึกความทรงจำ ก็รู้สึกว่าตัวเองพลาดอะไรบางอย่างเข้าให้แล้ว
ขาตั้งกล้องครับ แม่เจ้า! นี่คือเรื่องที่พลาดกันสุดๆ ซึ่งชะตากรรมจากนี้ไปในการถ่ายภาพตอนกลางคืนในงานเทศกาลบอลลูนนานาชาติ ผมคงต้องท่องคำนี้ไว้
“นิ่งๆ แล้วถ่ายเสร็จจริงๆ ค่อยไปลุ้นเอาว่าภาพเบลอรึเปล่า”
ไว้มาต่อกันอีกตอนให้จบครับ