เนื่องด้วยตอนเด็กๆ ตัวเองมีความคุ้นเคยกับวัดพอสมควร (เป็นที่เตะบอล กับไปเล่น) อะไรต่อมิอะไรหลายๆ อย่างที่เกี่ยวพันกับวัดเลยถูกจดจำมาเยอะ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ตัวเองไม่เคยมีประสบการณ์ ทั้งยังคิดว่าเป็นความสัมพันธ์ของคนชุมชนอันดี น่าจะเป็น “โรงเรียนวัด”
“โรงเรียนวัด” ถ้าให้เปรียบเปรยคงเสมือนเสาหลักของหมู่บ้านที่ไม่ต่างจาก “วัด” ซักเท่าไหร่
เสาหลักในด้านการพัฒนาความรู้ทั้งทางโลกและทางธรรม เพื่อขัดเกลาคนให้มีความเป็น “มนุษย์” มากขึ้น โดยวัดหนองป่าครั่ง ในตัวอำเภอเมือง เชียงใหม่ เป็นหนึ่งในนั้นที่มีทั้งวัดและโรงเรียนในสถานที่เดียว
วัดหนองป่าครั่งก่อตั้งมานานพอประมาณ 100 กว่าปีที่ผ่านมา ซึ่งสันนิฐานและคำนวณตามคำบอกเล่าของผู้สูงอายุในหมู่บ้าน อยู่ในราว พ.ศ. 2395 ซึ่งวัดนี้แต่เดิมพอที่จะมีหลักฐานแสดงให้เห็นก่อนที่จะมีการบูรณะซ่อมแซม คือเดิมมีองค์พระธาตุสูงประมาณ 4- – 5 เมตร มีเครือเถาวัลย์และต้นไม้ ต้นหญ้า ขึ้นปกคลุมอยู่ตลอดแนวถึงกุฏิ และมีวิหารที่ปลูกสร้าง อย่างเรียบง่าย หลังคามุงด้วยใบคา ปูพื้นด้วยไม้ไผ่ ซึ่งต่อมาทางคณะศรัทธาชาวบ้านได้อาราธนาพระคุณเจ้ารูปหนึ่งชื่อว่า “ พระปัญญา ” ส่วนฉายานั้นไม่ทราบ มาจากสำนักวัดสันป่าข่อย ต.วัดเกตุ อ.เมือง จ.เชียงใหม่ มาเป็นองค์โปรดเมตตา บุกเบิก ปฏิสังขรณ์ บูรณะซ่อมแซมองค์พระธาตุขึ้นใหม่โดยมีความกว้าง 8 เมตร ยาว 8 เมตร สูง 9.50 เมตร พร้อมทั้งบูรณะซ่อมแซมวิหารขึ้นมาใหม่ และกำหนดให้มีการ ฉลอง อบรม สมโภชทรงน้ำพระธาตุขึ้น โดยกำหนดเอา วันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 9 เหนือ ของทุกๆ ปี เป็นวันงานทำบุญ
แต่เดิมนั้น วัดหนองป่าครั่ง มีเนื้อที่ตามแนวกำแพงประมาณ 2 ไร่เศษ ซึ่งเป็นเนื้อที่ที่คับแคบพอสมควร ประกอบกับความเจริญของบ้านเมือง ทางวัดโดย พระอธิการบุญทา สิริจนฺโท (ศรีพิมพ์ชัย) เจ้าอาวาสในขณะนั้น จึงได้ทำการขยายพื้นที่ออกไปทางทิศตะวันออกและทิศตะวันตก ตลอดจนถึงทางทิศเหนือ พร้อมทั้งทำการบูรณะ ซ่อมแซม ก่อสร้างเสนาสนะต่างๆ เช่น วิหาร ศาลาการเปรียญ โรงครัว กุฏิสงฆ์ หอระฆัง และอาคารเรียนของโรงเรียนประชาบาล โดยปัจจุบันวัดหนองป่าครั่งมีเนื้อที่ทั้งหมดประมาณ 4 ไร่ 83 ตารางวา
สำหรับศาสนสถานสำคัญก็มี กู่อัฐิของท่านครูบาเจ้าศรีวิชัย ที่เริ่มก่อสร้างเมื่อวันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2490 มีขนาดความกว้าง 2 เมตร ยาว 2 เมตร สูง 5 เมตร มีพระอธิการอินสม โสรโต (สุยะใจ) เจ้าอาวาสในขณะนั้นพร้อมด้วย “ผ้าขาว – ดวงตาราม” และคณะศรัทธาชาวบ้าน นำส่วนแบ่ง อัฐิ – ชิ้นส่วนของท่านครูบาเจ้าศรีวิชัย จากวัดสวนดอก อันเชิญมาประดิษฐานบรรจุไว้นมัสการ
อีกแห่งเป็น อุโบสถทรงไทยล้านนา ผนังก่ออิฐถือปูน ซุ้มประตู หน้าต่างแกะสลัก ปูนปั้นตกแต่งลงรัก – ปิดทอง สร้างแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2535 และได้ทำการก่อสร้าง กำแพง– ซุ้มประตูสิงห์ด้านหน้ากันอีกด้วย
ทั้งนี้ประเพณีของวัดหนองป่าครั่ง จะมีสรงน้ำพระธาตุและกู่อัฐิ ครูบาศรีวิชัย ( นักบุญแห่งล้านนาไทย ) ในวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 9 เหนือ (อยู่ในราวเดือน มิถุนายน – กรกฎาคม) ทุกๆปี อันเป็นประเพณีที่กระทำสืบทอดติดต่อกันมาแต่ครั้งโบราณกาล