ไปดอยปุยก็หลายที แต่ครั้งล่าสุดนี้เพิ่งสังเกตว่ามีดอกฝิ่นให้ได้ยลโฉมด้วย
ที่แรกเป็นสวนน้ำตกครับ มีปลูกอยู่ไม่กี่แปลงให้นักท่องเที่ยวได้ชม ส่วนอีกที่เป็นสวนดอกไม้ แถวๆ หลังพิพิธภัณฑ์ชาวเขาบ้านแม้ว ดอยปุย
แรกเริ่มเดิมทีนั้น หมู่บ้านดอยปุยเป็นพื้นที่ปลูกฝิ่นของชุมชนชาวเขาเผ่าม้ง โดยในปี พ.ศ. 2490 ชุมชนยังตั้งรกรากอยู่ที่บ้านปางป่าคา ตำบลโป่งแยง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ ให้หลังจากนั้นมาปี พ.ศ. 2496 – 2497 ทางการได้ส่งทหารเข้ามาปราบปรามยาเสพติดที่หมู่บ้างปางป่าคา เนื่องจากได้มีกลุ่มจีนฮ่อค้าฝิ่นได้เข้ามาอยู่ปะปนกับชาวบ้าน และเมื่อสิ้นสุดการปราบปราม หมู่บ้านปางป่าคาก็ได้ล่มสลายไปในที่สุด
การปราบปรามเสร็จสิ้น ชาวบ้านซึ่งได้รับผลกระทบ การอพยพจึงเกิดขึ้น สุดท้ายก็พากันมาตั้งรกรากอยู่ ณ บ้านดอยปุยซึ่งตั้งแต่ปี พ.ศ. 2500 หมู่บ้านก็มีการพัฒนาและได้รับการช่วยเหลือจากกองกำกับการตำรวจตระเวนชายแดนเขต 5 (ค่ายดารารัศมี) นอกจากนี้ในปี พ.ศ. 2506 ในหลวงได้ทรงแนะนำอาชีพใหม่ด้านเกษตรกรรมแก่ชาวบ้าน และได้พระราชทานพันธุ์ลิ้นจี่ให้กับชาวบ้าน เพื่อปลูกและขยายพันธุ์ ชาวบ้านจึงได้ลดการปลูกฝิ่นและหันมาปลูกไม้ผลแทน และเลิกการปลูกฝิ่นโดยสิ้นเชิงในปี พ.ศ. 2515
สำหรับฝิ่น เป็นดอกป๊อปปี้พันธุ์หนึ่ง ในวงศ์ Papaveraceae ปลูกบนพื้นที่สูงเหนือกว่าระดับน้ำทะเล 800 ฟุต และมีอากาศหนาวเย็น ฝิ่นมีลำต้นสูงประมาณ 2 – 4 ฟุต ดอกฝิ่นจะมีสีขาว สีแดง สีม่วง และสีม่วงแดง
เครดิตภาพ http://www.pantown.com/board.php?id=14856&area=4&name=board12&topic=91&action=view
เครดิตภาพ http://www.pantown.com/board.php?id=14856&area=4&name=board12&topic=91&action=view
ในส่วนของฝิ่นที่นำมาเสพจะได้จากน้ำยางของผลฝิ่น ที่กรีดออกมาจากเปลือกผลฝิ่นดิบ น้ำยางที่ถูกกรีดมานั้นจะมีสีขาว เมื่อถูกอากาศจะมีสีคล้ำลงกลายเป็นยางเหนียวสีน้ำตาลไหม้หรือดำ มีกลิ่นเหม็นเขียวและรสขมเรียกว่า “ฝิ่นดิบ” เมื่อนำฝิ่นดิบมาต้มเคี่ยวกับน้ำเรียกว่า “ฝิ่นสุก” นิยมเสพโดยการสูบด้วยกล้องยาสูบ ออกฤทธิ์กดระบบประสาท อาการผู้เสพจะมี จิตใจเลื่อยลอย ง่วง ซึม แก้วตาหรี่ พูดจาวกวน ความคิดเชื่องช้า ไม่รู้สึกหิว ชีพจรเต้นช้า
เครดิตภาพ http://www.pantown.com/board.php?id=14856&area=4&name=board12&topic=91&action=view
ใช่ว่าฝิ่นจะมีแต่โทษในเรื่องของสารเสพติดนะครับ ประโยชน์บางอย่างจากมันที่ได้รับก็มีอย่าง เมล็ดฝิ่นที่ตากแห้งแล้ว ในทางการค้าเรียก poppy seed หรือ maw seed ใช้เป็นอาหาร เช่น ใส่ในขนมปัง คุกกี้ ใช้เป็นอาหารนก หรือจะเป็นน้ำมันเมล็ดฝิ่น ที่ใช้ผสมสีวาดรูป ส่วนกากของเมล็ดที่บีบเอาน้ำมันออกแล้วใช้เป็นอาหารสัตว์ได้
อย่างไรก็ตาม แม้มันจะมีทั้งโทษและประโยชน์อยู่ในอย่างเดียวกัน แต่ก็ดูเหมือนว่าจะหนักไปทางโทษซะมากกว่านะครับ (แหงล่ะ พิษแรงซะขนาดนั้น) เอาเป็นว่าถ้าเปรียบเป็นหญิงสาวซักนางนึง ดอกฝิ่นก็คงมีคาแรกเตอร์ประมาณ “สวยซ่อนเล็บ”
“สวย” ในที่นี้คือดอกของมัน ส่วนเล็บที่ซ่อนแหลมคมนั้น เป็นพิษในทางยาเสพติด