ออกตัวก่อนเลยว่าไม่ได้รู้จักลูกชิ้นร้านนี้จริงๆ จังๆ แต่ที่รู้จักกันเพราะดันขับรถผ่านกาดสมเพชรตอนเย็น แล้วสังเกตเห็นคนมุงต่อคิวซื้อกันเพียบ
เพียบในระดับที่มากกว่าร้านขายลูกชิ้นทอดทั่วไปพึงจะมีกัน ที่สำคัญนี่มันลูกชิ้นทอดมอเตอร์ไซค์ธรรมดาๆ คันนึง
ผมเคยมีความคิดเล่นๆ ว่าถ้าเกิดวันหนึ่งทาง 7 -11 เอาจริงกับเรื่องธุรกิจขายลูกชิ้นหน้าสาขาตัวเอง มันจะเกิดอะไรขึ้น เม็ดเงินมหาศาลจากส่วนนี้น่าจะฟันกำไรได้เยอะ?
เคยสังเกตมั้ย พวกมอเตอร์ไซค์ขายลูกชิ้นส่วนใหญ่มักวางตัวอยู่แถวไหน
70 กว่าเปอร์เซ็นต์ เป็นร้านสะดวกซื้อที่เปิดตลอด 24 ชั่วโมง โดยอาศัยผลพลอยได้จากลูกค้าร้านพวกนี้ มาเป็นลูกค้าตัวเอง
ซื้อของเสร็จ ก่อนกลับแวะซื้อลูกชิ้นทอดซักหน่อย
คำนวณดูนะครับ ถ้ามันเกิดขึ้นจริง ผมว่ารวยเละแน่ๆ แต่ถ้ายังไม่มีใครทำ เดี๋ยวอนาคตผมจะเป็นคนทำเอง ฮ่าๆๆ
อนึ่ง ถ้าจะทำต้องคงความเรียบง่ายสไตล์บ้านๆ แบบเดิมเข้าไว้ เพราะขืนทำออกมาเหมือนสินค้าในร้านสะดวกซื้อมากเกินไป ผลลัพธ์มันก็แทบไม่แตกต่างกัน
รอๆ รอผมนะ เอาจริงนะเนี่ย
กลับมาที่ร้านขายลูกชิ้นทอดหน้ากาดสมเพชร ไม่รู้ว่าตกลงจริงๆ แล้วควรจะเรียกว่าอะไรดี บางคนเรียกลูกชิ้นทอดบัตรคิว (มีบัตรคิวไง) บางคนก็เรียกลูกชิ้นทอดแม่ละออ เพราะคนขายคงจะชื่อแม่ละออ (รสชาติแกขึ้นชื่อแถวหน้า ม.พายัพ ในช่วงกลางวันนะครับ ได้ยินมาแบบนั้น) เอาเป็นว่าผมจะเรียกว่า ลูกชิ้นทอดแม่ละออ นะครับ
อย่างที่ร่ายไป แกจะขายอยู่หน้า 7-11 กาดสมเพชรในตอนเย็นตั้งแต่ประมาณซัก 5 โมงเย็น เป็นต้นไป ถ้าเริ่มมืดมาหน่อยคนจะเยอะ ดีหน่อยวันที่ผมไปกิน แกเพิ่งมาขาย เลยไม่ได้ต่อคิวไรยืดยาว ไปถึงก็เลือกๆ เอาว่าจะกินแบบไหน
ลูกชิ้นแกจะมี 3 หมวดหมู่ให้เลือก แบบแรกอยู่ในตู้กระจกเป็นไม้ ราคา 5,10,15 บาท หมู ไก่ เนื้อ เอ็น ฮอทดอกมีหมด แบบที่สองเป็นพวกเกี๊ยวกรอบเสียบเป็นไม้ๆ ไว้เช่นกัน และแบบที่สาม อันนี้เป็นรวมมิตรครับ คือแกจะทอดลูกชิ้นรวมหลายๆ ประเภทในกระทะใหญ่ๆ ใครชอบความหลากหลายในรูปแบบ สั่งแบบนี้เอา
ทีเด็ดทีขาดของลูกชิ้นทอด ปัจจัยสำคัญต้องเป็นเรื่องน้ำจิ้มล่ะครับ น้ำจิ้มร้านแกจะออกหวานนำเปรี้ยว ไมค่อยเผ็ด หนืดๆ หน่อย รวมๆ แล้วก็อร่อยพอได้ แต่ไม่ถึงกับโดนมาก อย่างน้อยๆ ก็คงจะดีกว่าลูกชิ้นทองสุขอยู่ 1 ช่วงตัว ส่วนลูกชิ้นคุณภาพก็ตามราคาครับ จะให้หวังว่ามันอร่อยแบบเน้นๆ มีแต่เนื้อก็คงใช่เรื่อง สำหรับผักกับแกล้ม อันนี้ไม่มีนะจ๊ะ