ภาษาไทยนับได้ว่าเป็นภาษาที่มีอัตราความดิ้นได้ในระดับสูง คือถ้าเปรียบเป็นอะไรซักอย่างคงเหมือนน้ำที่ใส่ภาชนะอะไรก็สามารถปรับรูปตามไปได้หมด เรียกได้ว่าไหลไปเรื่อยกันเลยทีเดียว
ภาษาพูด ภาษาอ่าน ภาษาเขียน มันจะมีการเปลี่ยนแปลงเสมอไปตามกาลเวลา จนบางทีต้นตอที่มาของคำจริงๆ เราแทบจะไม่รู้เลยว่ามันคืออะไร ถ้าไม่ไปศึกษาอย่างถ่องแท้ เหมือนๆ กับเรื่องราวของวัดสว่างเพชร ที่บ้านหนองปลามัน ตำบลห้วยทราย อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่
วัดสว่างเพชร เดิมชื่อว่า วัดหนองปลามัน ตามประวัติการก่อตั้งวัด ยังไม่ปรากฏหลักฐานที่ยืนยันชัดเจน ว่าได้มีการก่อตั้งขึ้นใน พ.ศ ใดสันนิษฐานว่า น่าจะมีการก่อตั้งแต่ก่อนปี พ.ศ.2450 โดยมีพระครูบุญปั๋น เมธาวี เป็นเจ้าอาวาส มาตั้งแต่ พ.ศ.2471 โดยท่านเคยได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะตำบลห้วยทราย – สะลวง ในสมัยนั้นด้วยและเป็นผู้ตั้งชื่อวัดใหม่ว่า “วัดสว่างเพชร”
อาจมีการสันนิษฐานได้ว่า ประวัติการสร้างคงเกิดขึ้นพร้อมกับประวัติการก่อตั้งหมู่บ้าน โดยมีผู้สูงอายุในหมู่บ้านและผู้ทรงคุณวุฒิ ในหมู่บ้านหลายท่าน ได้ยืนยันอย่างเดียวกันว่ามีการอพยพของชนชาวไทลื้อกลุ่มหนึ่ง มาจากทางทิศเหนือ คือ หมู่บ้านสะลวง ถ้าหมายเอาตามประวัติศาสตร์ ชาวไทลื้อได้มีถิ่นเดิม อยู่ที่สิบสองปันนา ชึ่งอพยพมาในช่วงที่มีฟื้นฟูเมืองเชียงใหม่ครั้งใหญ่ ในสมัยพระยากาวิละ ระหว่าง พ.ศ.2339 – 2347 ซึ่งเป็นช่วงที่มีการรวบรวมพลเมืองเข้ามาในเมืองเชียงใหม่และกวาดต้อนผู้คนจากสิบสองปันนาหลายเชื้อชาติ มีทั้งไทยใหญ่ ไทยลื้อ ไทยเขิน และยอง จึงสันนิษฐานว่าชาวไทยลื้อกลุ่มนี้ได้เข้ามาในช่วงนั้นเช่นกัน ชาวไทยลื้อกลุ่มนี้ได้แยกตัวจากไทยลื้ออีกกลุ่มหนึ่งที่ราบลุ่มบริเวณบ้านสะลวงโดยมาตั้งถิ่นฐานทำมาหากินอยู่บริเวณนี้
มีเรื่องเล่าขานถึงเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดชื่อของหมู่บ้านขึ้นว่า ในทิศตะวันออกของหมู่บ้านมีหนองน้ำขนาดกลางตั้งอยู่ ซึ่งมีปลาอาศัยอยู่เป็นจำนวนมากสมัยนั้น หนุ่มสาวภายในหมู่บ้านและต่างถิ่น ชอบพากันมาหาปลาที่นี้เป็นประจำ เกิดการสนิทสนม และแอบมีความสัมพันธ์กัน ทำให้ฝ่ายหญิงเกิดการตั้งครรภ์ เหตุการณ์แบบนี้คงเกิดขึ้นหลายครั้ง จนเป็นที่รำลือกันว่า หนองน้ำแห่งนี้ว่า “ปามาน” หรือ “พาท้อง” จนเรียกติดปากว่า “หนองปามาน” จนเวลาล่วงไปหลายชั่วอายุคน คำนี้ค่อยๆเพี้ยน และเปลี่ยนไป เป็น หนองปลามัน จนกลายเป็นชื่อของหมู่บ้าน “หนองปลามัน” ในที่สุด
และที่ร่ายมาทั้งหมดนั้น ก็เป็นเรื่องของวัดสว่างเพชร และบ้านหนองปลามัน ที่แต่ก่อนชื่อว่า “บ้านหนองปามาน”